Kiedy ostatni dzień roku dopada człowieka niczym spóźniony tramwaj, przychodzi chwila na refleksję. Czy minione dwanaście miesięcy były triumfem? Czy może raczej spektaklem komedii omyłek? A jakie to ma znaczenie? Przecież równie dobrze potrafimy zaplątać się we własne nogawki, jak i odkryć Amerykę w pudełku po butach, prawda? Życie rani i dręczy, dopóki nie odpuścisz i nie doceniasz drobiazgów tu i teraz!
Przemijanie nie jest karą, lecz nagrodą! Rok 2024 odchodzi, żebyśmy mogli zamknąć konto przeszłości i skupić się na tym, co ma sens. A może Twoim sensem w nowym roku będzie poszukiwanie skarbów, które ukrywa przed tobą Życie? Gdy już nauczysz się ich szukać, nauczysz się żyć! A największym skarbem jest miłość. Właśnie miłość, a rozczarowania, żale i nadmuchane ego (które nie istnieje) niech odejdą razem ze starym rokiem.
Łudzisz się, że odejdą same z siebie? Musisz nad tym świadomie popracować, żeby je wygnać. W przeciwnym wypadku Życie będzie Cię budzić, przycinać, łamać aż pozostanie w Tobie tylko miłość! Kilka dni temu, czekałem w kolejce do paczkomatu po zwrot przesyłki. W mijającym roku zwroty przesyłek były od tych czytelników, którzy zamawiali książki „za pobraniem”. Wyłącznie. Dlatego w nowym roku wycofuję tę formę sprzedaży. Właśnie dlatego, że czekając w kolejce do paczkomatu, zauważyłem starszego pana z napisem na torbie: „Lepiej odpuścić, niż się spocić”. Rozumiecie? To są te chwile gdy zwykła torba ma nam coś ważnego do powiedzenia!
I żeby było jasne: przemijanie to wcale nie kwestia pogodzenia się z losem jak cierpiętnik w żałobnym kapeluszu. Chodzi bardziej o znalezienie miłości w sobie, kiedy nikt inny nie ma czasu na odwzajemnianie uczuć. Będę o tym uparcie i konsekwentnie pisał w każdy piątek, bo przecież nie będę żył wiecznie. Chociaż… „Wieczność trwa bardzo długo, szczególnie pod koniec” – powiedział kiedyś Woody Allen i ja to dokładnie czuję. Mam wrażenie, że mam jeszcze sporo czasu!
Koniec roku to nie koniec. To reset. Przynajmniej ja to tak traktuję. Ty też możesz odświeżyć system rzeczywistości, tak jak resetujesz komputer, gdy się zawiesił. A może w tym roku hasłem do resetowania będzie „miłość”? Co Ty na to? Życzę Ci umiejętności znajdowania miłości w gruzowiskach codzienności. (Sorry za te częstochowskie rymy). A o gruzowisko się nie martw, nasi politycy nam je załatwią, ale my posadźmy na nim czerwoną różę miłości. Tylko od Ciebie zależy czy zakwitnie.
