Tak jak się zapewne domyślacie, nie można myśleć o długowieczności bez kontrolowania sposobu odżywiania. Każdy już wie, że tych sposobów jest mnóstwo, zalecenia dietetyków zmieniają się bardzo szybko, wciąż podsuwane są kolejne diety cud, ale główną zasadą ikigai jest nienajadanie się do syta. Oni to nazywają Hara hachi bu. Gdy czują się najedzeni, ale chętnie wciągnęliby jeszcze kilka kęsów, przestają jeść, po prostu. Od stołu wstają nienajedzeni do końca, co najwyżej na 80%. Jeśli my także chcemy na długo zachować dobre zdrowie, powinniśmy tę zasadę wziąć sobie do serca i nie opychać nie tylko na weselu, w niedziele i święta, ale zawsze. Zawsze!
A jeśli chodzi o składniki diety, stulatkowie z Okinawy preferują różnorodność. Jedzą większość produktów pochodzenia roślinnego, ale to nie jest wegetarianizm, bo na ich talerzach pojawiają się przecież ryby i owoce morza. Ryby są podawane trzy razy w tygodniu, a raz na tydzień zajadają się także wieprzowiną. Najczęściej jednak są to przeróżne warzywa, a ich różnorodność sprawdzają w niezwykłe prosty sposób: na talerzu musi być kolorowo! Na przykład talerz z różnokolorowymi paprykami, marchewką, szpinakiem, kalafiorem i bakłażanem przyciąga wszystkimi kolorami tęczy. Energię czerpią ze zbóż, bo codziennie jedzą biały ryż uzupełniany makaronem „soba” lub „udon”.
Unikają cukru i słodyczy, nawet soli używają mniej od rodaków z innych części Japonii. Japończycy spożywają jej przeciętnie dwanaście gramów a nasi stulatkowie z Okinawy tylko siedem. Mniej także przyjmują kalorii, bo tylko 1700. Jak to ma się do Polaków? Kobiecie powinno wystarczyć 2000 kalorii a mężczyźnie 2500, ale jeśli weźmiemy pod uwagę, że jedno piwo zawiera 250 kalorii mniej więcej, to ta cyfra będzie wyglądać zdecydowanie inaczej. Nie muszę dodawać, że stulatkowie z Ogimi nie piją piwa? Ich napojem jest zielona jaśminowa herbata, mieszanka zielonej herbaty i kwiatów jaśminu. Jest pyszna i obniża poziom cholesterolu, ryzyko ataków serca, wzmacnia układ odpornościowy i pomaga opanować stres. A jak działa piwo?
Japończycy starają się także używać jak najwięcej przeciwutleniaczy, które opóźniają oksydację komórek, neutralizując wolne rodniki, a te, jak wiadomo, powodują starzenie się organizmu. Niektóre z produktów używanych przez Japończyków w tym celu są dostępne również u nas. Chodzi o przepęklę ogórkowatą, kombu (taki rodzaj glonów), tofu, a także doskonale znane: kapustę, cebulę, kiełki soi czy paprykę. Natomiast za wszelką unikają cenę produktów, które my chętnie preferujemy: mąki, cukru rafinowanego, słodkich wypieków, a także krowiego mleka i jego przetworów.
Jeśli chodzi o częstotliwość posiłków, to przestrzegana jest zasada „jem kiedy jestem głodna(y)”. Ja także staram się być wierny tej zasadzie i od pewnego czasu stosuję post przerywany. Jedzenie w okienku ośmiu godzin z szesnastogodzinnym postem sprawdza mi się znakomicie, ale wciąż z tyłu głowy mam trzecią zasadę ikigai „nie jedz do syta” więc coraz częściej zdarza mi się zostawiać część posiłku na talerzu, co kiedyś było niemożliwe! Opowiadam o tym w swoim najnowszym filmiku MIĘDZY NAMI CUKRZYKAMI, https://youtu.be/b3KFHEJ0csc który może trochę zszokować tych wszystkich, którzy mają podwyższony poziom cukru we krwi. Mimo to zapraszam do obejrzenia i komentowania pod filmem. Do poniedziałku zatem.
